نویسنده: سید محمدمهدی میرباقری
آیت‌الله سید محمدمهدی میرباقری در سال ۱۳۴۰در شهر قم متولد شد. از مهم‌ترین استادان او در فقه و اصول، حضرات آیات جواد تبریزی، وحید خراسانی، زنجانی و بهجت و در منطق و فلسفه حضرات آیات مطهری، حسن زاده آملی، جوادی آملی و مصباح یزدی را می‌توان نام برد.
ايشان از سال ۱۳۶۰ با جديت در درس خارج فقه آيت‌الله شبيري زنجاني و دروس خارج اصول آيت‌الله سيدکاظم حائري و آيت‌الله وحيدخراساني حاضر شد و از آنان کسب فيض نمود؛ پس از مدتي، تحصيل دروس خارج اصول و خارج فقه را به شکل متمرکز و مستمر در محضر مرحوم آيت‌الله شيخ جواد تبريزي ادامه داده و به تکميل و تحکيم مباني اجتهاد پرداخت تا اينکه به حلقه شاگردان خصوصي و هيئت استفتائات ايشان راه يافت؛ مدت حشرونشر علمي استاد با مرحوم آيت‌الله شيخ جواد تبريزي بيش از بيست سال بوده است.
ايشان در کنار تحصيلات فقهي و اصولي، از شرکت در دروس فلسفي و منطقي هم بازنماند و «نهايه الحکمه» را نزد آيت‌الله مصباح يزدي، «اشارات» و «شرح منظومه» را نزد آيت‌الله انصاري شيرازي، «منطق شفاء» و بخشي از «اسفار» را نزد آيت‌الله جوادي آملي و بخشي از «طبيعيات شفا و علم هيئت» را نزد علامه حسن‌زاده آملي آموخت؛ ايشان همچنين در دروس حجت‌الاسلام‌والمسلمين علامه سيدمنيرالدين حسيني حضور يافت و سال‌ها از نظريات بنيادي ايشان در زمينه «کاربردي شدن فلسفه (فلسفه شدن)»، «روش‌شناسي علم ديني» و «فلسفه اصول فقه حکومتي» بهره برد.
