افق تمدنی آینده انقلاب اسلامی

کتاب «افق تمدنی آینده انقلاب اسلامی» پژوهشی است که بر مبنای آن تمدن اسلامی به عنوان محتمل ترین و بسط یافته ترین آینده ای است که می توان برای انقلاب اسلامی ترسیم شده است.

مظاهری این کتاب رادر راستای دغدغه پژوهشی در قلمرو آینده پژوهی و با هدف ارائه تبیینی علمی و درست از آینده تمدنی انقلاب اسلامی تالیف کرده است.
در این تحقیق «آینده انقلاب اسلامی» به صورت یک موضوع مورد پژوهش، مد نظر قرار می گیرد. چنانکه در ادبیات آینده پژوهی نیز مطرح است، برای هر پدیده ای که مورد بررسی آینده پژوهی قرار می گیرد، سه گونه آینده متصور است: آینده های ممکن، آینده های محتمل و آینده های مطلوب.
در این پژوهش، انقلاب اسلامی همچون روندی در نظر گرفته شده که از انقلاب آغاز شده و با پشت سر گذاشتن مراحل نظام، دولت، کشور و تمدن اسلامی به اوج خود می رسد و مطلوب ترین آینده که پیوستن به ظهور و حکومت جهانی حضرت مهدی (عج) است، همچون افقی در نظر گرفته شده که «در حال تحقق» است نه صرفاً «باید تحقق یابد» و این، تحقیق را به سمت لزوم تبیین مبنای اصلی بحث یعنی فلسفه تاریخ، سوق می دهد.
از نظر این پژوهش تمدن اسلامی محتمل ترین و بسط یافته ترین آینده ای است که می توان برای انقلاب اسلامی ترسیم کرد.
ابوذر مظاهری در مقدمه کتاب شاخص هایی همچون ورود به بحث آینده انقلاب اسلامی از زوایه فلسفه تاریخ، استفاده از برخی روش های ویژه و بدیع در بررسی آینده انقلاب اسلامی یعنی افق شناسی، ظرفیت شناسی و روند شناسی تاریخی، توجه ویژه به تحلیل نظری تاریخ معاصر ایران جهت شناخت روند حرکت ملت ایران، بررسی دیدگاه های اندیشمندان داخلی و خارجی درباره آینده انقلاب اسلامی، بررسی آینده انقلاب اسلامی در سه سطح آینده های ممکن، آینده های محتمل و آینده های مطلوب، ظرفیت شناسی تمدنی انقلاب اسلامی به عنوان محتمل ترین آینده انقلاب، را از نقاط تمایز و وجوه مشخصه این تحقیق نسبت به سایر آثار مشابه عنوان می کند و در ادامه پژوهشگر به دلیل اهمیت این موضوع و ابهامات فراوان آن، تحقیقات فراوان و نگاه از زاویه های مختلف را ناگزیر عنوان می کند.