دنیای اسلام و تهاجم فرهنگی غرب

نویسنده کتاب در این اثر، هجمه ای فرهنگی که می خواهد پل های ارتباطی بین حال و گذشته امت اسلامی را قطع کند، از طریق مباحث فرهنگی بررسی کرده است.

اثر حاضر ترجمه کتابی است از کتاب «الجسورالثلاثة» به قلم آیت الله محمدمهدی آصفی که مرکز الغدیر آن را به چاپ رسانده است. در این پژوهش، نویسنده، داستان تهاجم فرهنگی که قطع پل های ارتباطی میان حال و گذشته امت اسلامی را هدف گرفته، بازگو و این پل های ارتباطی را معرفی و نقش هریک را بیان می کند. این پل های ارتباطی عبارتند از؛ خانه، مدرسه و مسجد.

به نظر علامه آصفی، «کهنه» و «نو» محور این مبارزه نیست؛ زیرا هیچ کس منکر ضرورت و قطعیت نوگرایی نیست، بلکه نزاع بر سر «قطع» و «وصل» است. بنابراین، اشکال را در سوال اساسی زیر می توان خلاصه کرد: دگرگونی و تحول از حالتی به حالت دیگر چگونه حاصل می شود؟ و آیا این کار با قطع ریشه ها صورت می گیرد یا با پیوند بدان ها و بالندگی تازه ای از آن ریشه ها؟

نویسنده از این پرسش از طریق شناخت نشانه های حرکت (بریدن از فرهنگ)، نمودها، داعیه داران و آثار آن پاسخ می دهد و عقیده دارد که این حرکت، در مرحله اول بر اساس جدا کردن امت از پیشینه و میراث ها و در مرحله دوم براساس مسخ فرهنگ این نسل به اجرا درآمده؛ اما خدا اراده کرده است که این امت از خواب خرگوشی بیدار شده، نسبت به خطرهای قریب الوقوع، توجه پیدا کند، و آگاهان مخلص از فرزندان شان نیز به منظور نوگرایی واقعی، با کشیدن این پل ها به رویارویی با این تهاجم همت گماشته اند.

از آن جا که دشمنان امت اسلامی، امید زیادی به این شبیخون فرهنگی بسته اند، رویارویی با آن، نیازمند شناخت ساز و کار مناسب و آمادگی های لازم در این عرصه است.